3,5 weken in Antigua

Ik ben kort geleden vertrokken uit Antigua waar ik de afgelopen 3,5 weken heb doorgebracht. Het is zelfs voor mij nu nog raar om eraan terug te denken dat ik op 3,5 weken op 1 plek ben geweest wat net zo lang is als een normale vakantie. Ondanks dit heb ik nog genoeg beleeft en leuke dingen gedaan om er een verhaal over te schrijven.

De afgelopen 2 maanden heb ik niet echt moeilijkheden gehad omdat ik geen spaans sprak, maar iedereen die het spreekt maakt meer contact met de lokale bevolking. Vandaar dat ik de afgelopen 3 weken spaans les heb gevolgd. Het feit dat ik totaal geen basis heb in spaans en al een tijdje niet meer gestudeerd heb maakte het begin wat lastig, maar na 3 weken heb ik in ieder geval een basis om met mensen te praten. De lessen beginnen elke dag om 8u sochtends en duren tot 12 uur. Alles is 1op1 met een leraar die vrijwel geen Engels spreekt. 2 uur per dag bestaat uit grammatica en 2 uur per dag aan spreken. Soms ga je tussendoor met andere studenten en leraren aan 1 tafel zitten om te oefenen of je speelt scrabble of andere spellen. Of ga je samen met je leraar naar de winkel om een schrift, pen en markers te kopen, soort praktijk les zullen we maar zeggen.

Het grote verschil met studeren in Nederland is dat je hier in je korte broek in een grote tuin zit met bananen, mango en avocado bomen. In de ochtend is het zo rond de 25 graden en vanaf 10 uur gaat de keuken open en kan je nachos met guacemole, tostados en fruit kopen voor 50 cent.

Naast de school heb ik deze weken bij een guatemalteeks gastgezin gewoond. Behalve een bijzondere ervaring is het de bedoeling dat je spaans spreekt met het gastgezin om je kennis van spaans nog verder te verbeteren. Het is met name leuk om te merken dat aan het begin je eigenlijk niks kan zeggen tegen ze, maar elke dag die volgt ga je iets meer met ze spreken. Goed voorbeeld is in de keuken waar op dag 1 je alleen hallo zegt, maar na 2 weken je vraagt wat er voor lunch is, hoe ze het klaarmaakt, wat de ingredienten zijn en over hoelang het klaar is. Het gastgezin maakt ook 3 maaltijden per dag voor je klaar waardoor je een blik krijgt in de lokale cuisine en het zorgt ervoor dat je aan tafel gaat zitten met ze om nog meer spaans te oefenen. Dit gecombineerd met de lessen en een goeie motivatie zorgt ervoor dat je in een paar weken zo veel kan oppikken van een nieuwe taal.

Het huis waar ik sliep is niet iets wat je thuis tegen zal komen. Midden in het huis is een patio waar een grote boom groeit en de was hangt. Omdat het vrijwel elke dag (in het regenseizoen) regent komt het nogal eens voor dat er kleine stukken in huis overstromen. Dat maakt dat weer niet zoveel uit aangezien het hele huis van beton is en er geen vloer in zit. (slechts het standaard beton). De beste beschrijving is een huurhuis wat helemaal kaal is waar ze direct de meubels ingezet hebben zonder te stucen, verven of behangen. Hier en daar hangen wat foto`s aan de muur van studenten en een aantal foto`s van heiligen. Naast de eettafel staat hebben ze een altaar met een enorm Jesus standbeeld staan.  Het meest bizarre was dat na een paar dagen de buren langskwamen waarna ze samen bij het altaar een gebed deden en vervolgens namen de buren het beeld mee naar huis. De volgende dag sprak ik 1 van de mensen op school en die begon: Waar ze nou gisteren mee aan kwamen zetten in mijn huis....

Na 2 weken merk je dat de familie je meer kent en kan je ook meer uitmaken van het normale leven. Meehelpen in de keuken, de hond uitlaten en kan je aan tafel praten over de politiek in Guatemala, de corruptie van de overheid en politie, het verschil tussen de verschillen groepen (moderne guatemala en oude maya). Allemaal zaken die je in hostels of tijdens de toerischtische trips nooit zal horen.

Behalve bezig zijn met spaans zit je natuurlijk ook nog gewoon in Antigua.  1 van de grootste toeristische trekpleisters van Guatemala. Een spaanse koloniale stad die midden tussen 3 vulkanen ligt (vulkaan agua, vulkaan fuego en vulkaan acetenango). De laatste (en grootste) van deze 3 heb ik beklommen. Omdat we met een groep van de school gingen konden we hiervoor een goede prijs regelen, maar omdat alles in het spaans was kregen we niet helemaal mee wat we precies moesten meenemen. Ik heb uiteindelijk een kleine rugtas meegenomen met wat eten, camera en uiteraard een pintje om op de berg te drinken. Na aangekomen te zijn bleek dat je nog eten voor 4 maaltijden, een slaapzak, een mat en een tent omhoog moest dragen. Aangezien mijn rugtas al vol zat hebben we zoveel mogelijk eraan vast gebonden en uiteindelijk maar met een tent in mijn hand omhoog gelopen.  De tocht bleek veel zwaarder dan we dachten en de paden zijn niet bepaald europese standaarden. Vele stukken zijn droog met veel zand, hard met veel rotsen en je stijgt enorm snel waardoor sommige mensen last kregen van hoogteziekte (acetenango is bijna 4000 meter). Gecombineerd dat je met een rugzak van 15 kilo loopt en het warm en vochtig is had niemand het heel goed naar zijn zin. Na ongeveer 6 gelukkig aangekomen op basecamp waar we we de tenten opgezet hebben en naast het kampvuur gezeten hebben kijkend naar de vulkaan Fuego (2 km van acetenango). We zouden de nacht doorbrengen op de berg en om 4 uur vertrekken naar de top (nog 1 uur) om de zonsopgang te zien. Vanwege de enorme kou, het hoogteverschil en een gebrek aan warme kleren geloof ik niet dat iemand meer dan 1 uur heeft kunnen slapen. En daar komt nog eens bij dat Fuego ongeveer 15x per nacht een uitbarsting heeft. Wat voor slapen een nadelig is, maar voor je zicht onwijs indrukwekkend. Het is voor het eerst van  mijn leven dat ik daadwerkelijk Lava uit een vulkan gespuugt heb zien worden. Om vervolgens een enorme donder te horen en de aswolken te zien vormen.

Wanneer je op dag 2 vervolgens uitgeput boven komt weet je meteen waarvoor je deze trip heb gemaakt. De foto`s (die al super goed gelukt zijn) geven niet het gevoel dat je heb als je midden op de vulkaan staat. Boven de wolken met zonsopgang aan de ene kant en 2 vulkanen om je heen. De weg terug was gelukkig een stuk eenvoudiger en vrijwel iedereen liep nog een gelukzalig gevoel weer naar beneden.

Behalve deze indrukwekkende tocht was er natuurlijk de elke week belangrijke Pub Quiz in de Irish pub, een activiteit in de middag met de school en gaat het normale leven ook verder. Het bezoeken van de champions leaque wedstrijden, mayweather vs pacquiao boksgevecht, shoppen voor een nieuwe handdoek, gel etc. en naar de kapper gaan. Erik is ondertussen doorgereisd naar Nicaragua dus ik ga de rest van de reis weer alleen op pad. De eerstvolgende stap is Quetzaltenango (Xela) vanwaar ik richting Lago de Atitlan ga reizen.