Cuba, Mexicaanse passie en Dia de Muertos

Rondom Trinidad doen we een hike die iets pittiger was dan gepland en waar zelfs de Duitsers respect hebben dat we op teenslippers lopen. We eindigen bij de Salto del Caburni, een waterval waar je kunt zwemmen. Ook gaan we naar de Valle de los Ingenios. Een stukje historie van Cuba wat minder verteld wordt, maar waar voornamelijk Afrikaanse slaven werkte op het land voor de productie van suikerriet. We eindigen Trinidad in discotheek Ayala welke volledige ondergronds in een grot is. Veel toeristen en weinig Cubanen, maar wel geheel in stijl de gehele avond op de dansvloer.

Van Trinidad gaan we tot ongeveer halverwege het land naar Camagüey. Meer een arbeiders stad waar we weinig andere toeristen tegenkomen. Soort van hoogtepunt is een bezoek aan een honkbal wedstrijd. De entree is in euro’s ongeveer 4 cent evenals de prijs van een Limonade. Omdat de wedstrijd samenvalt met etenstijd hebben we de geweldige maaltijd van vieze pizza, droge crackers, popcorn en limonade. Helaas niet de meest enerverende pot honkbal, maar wel leuk om bij te zijn.

Cuba blijkt toch wat groter dan gedacht en hierom vertrekken we terug in westelijke richting naar Moròn. Dit is de uitgangsbasis voor Caya Coco. Waar we schijnbaar de mooiste stranden van Cuba gaan vinden. De rit er naar toe is al spectaculair aangezien er een weg is aangelegd naar het schiereiland. Onderweg stoppen we voor Flamenco’s voordat we het strand bereiken. De foto's spreken in dit geval voor zich en spenderen we de rest van de dag op het strand uiteraard vergezeld met een Cuba Libre. Het bevalt zelfs zo goed dat we de volgende dag weer gaan, maar niet voor dat we een boottocht door de mangroven doen en kunnen snorkelen. Het blijkt de beste snorkel locatie te zijn waar we ooit geweest zijn en de hoeveelheid vissen is niet te geloven.

Onderweg naar Cienfuegos maken we een korte tussenstop in Santa Clara waar 21 jaar na zijn dood in Bolivia Ernesto Guevara opnieuw is begraven. In Cienfuegos bezoeken we Cubaans Theater wat voornamelijk vaag te noemen is en eindigen ze de show met een tribuut aan Cuba. Verder maken we een boottocht naar een Spaans kasteel waar de mensen op straat Domino spelen en onderweg een oude man tijdens de overtocht vis probeert te vangen. De laatste dag komen we terug in Havana voor de laatste rum aankopen. Als afsluiter proberen we hotel Havana Libre binnen te komen en de lift naar de hoogste verdieping te pakken voor een uitzicht. Onder het motto van net doen alsof je hier verblijft gaan we naar de lift. Helaas blijkt er een dame fulltime in de lift te werken en je naar de juiste verdieping te brengen. Gelukkig wil ze voor 2 knappe mannen een uitzondering maken en hebben we een prachtig uitzicht over Havana.

De dag erna ben ik na iets meer dan 6 maanden weer terug op de plek waar de reis begon. Aanzienlijk reiswijzer, meer Spaans en donkere huidskleur wil ik een paar plekken aan doen die ik hiervoor gemist heb. Te beginnen met Isla Mujeres waar ik met 2 Duitsers en een Engelsman een dag frisbee, kaart en zwem op wederom fijne stranden. Vervolgens staat Isla Holbox op het programma welke voornamelijk bekend is om het zwemmen met haaien. ik ben er echter buiten het seizoen en is het een rustig eiland met golfkarretjes, fietsen en iedereen op blote voeten. Heel lang blijf ik echter niet want ik vlieg wederom naar Mexico stad om vanaf daar door te reizen naar Queretaro.

Hier ontmoet ik wederom María (hiervoor ontmoet in Belize en Guanajuato). De vlam tussen ons slaat vrijwel direct over en als vriend en vriendin reizen we met de auto samen door het westen van Mexico. De eerste stop is Peña de Bernal. Een pittoresk stadje met onwijs grote rots op de achtergrond (geen berg). Hier vinden we een tentje welke groenten bakt in een de bladen van een cactus. Deze wordt als een soort oven gebruikt. Daarna geserveerd op groene of zwarte tortillas. Al met al goed om weer in Mexico te zijn!

Overal in het dorp en in het volgende dorp wat we aandoen (Tequisquiapan, zeg dat maar eens 10x) beginnen de voorbereidingen voor Dia de Muertos. Vrij vertaald dag van de doden. Een van Mexico¨s mooiste traditities om mee te maken. Deze dagen gaan we doorbrengen in Patzcuaro. 1 van de meest traditionele plaatsen om het festival te vieren. De dag is bedoeld om de overleden familie leden te eren en ze te bezoeken op het kerkhof. Elk graf wordt met specifieke bloemen van deze dag versierd en er worden offers neergezet. Zo zagen we een familie van 10 op een graf zitten met een pilsje en tortillas terwijl ze zowel aan het huilen en lachen waren. Een soort verjaardag van thuis, maar dan op een grafsteen. In de stad worden er verschillende Altar de los Muertos gemaakt. Een altaar specifiek voor de overledene. Vaak wordt deze trapsgewijs versierd waarop elke verdieping spullen staan waar de overledene van hield. Zo zie je op de grond de bloemen en brood, op de 2de verdieping kranten, boeken, op de 3de verdieping fotos en soms worden er flessen drank of sigaretten tussen gezet. Elke familie probeert een mooier altaar te maken dan de buren waardoor ze steeds groter en indrukwekkender worden.

De dag spenderen we lopend door de straten waar kinderen verkleed en met schmink opgemaakt zijn als skeletten vragen om snoep (de dag valt samen met Halloween en mixt enigzins) en zijn er overal straatartiesten en mensen verkleed. We maken de bovengenoemde tocht over het kerkhof overdag en eten in de straattentjes tussen vrijwel alleen maar Mexicaanse toeristen. Savonds begint de officiele Noche de Muertos (Nacht van de doden). Wat betekend veel drank en traditionele dans. Om 12 uur nemen we een boot naar het eiland Janitzio wat midden in het meer ligt. Hier is het meest traditionele kerkhof waar de vrouwen of mannen overleden dierbaren vanaf middernacht tot 6 uur sochtends moeten eren. Dit betekend dat er hele families met kleden rondom de graven zitten om de familie te eren. De fotos laten het beeld gedeeltelijk zien, maar het is iets zodanig anders dan ik ooit heb gezien. Het festival gaat de hele nacht door en om 5 uur zijn we op de top van het eiland waar dronken verkleden mensen met elkaar dansen en op straat in slaap gevallen zijn. Wij nemen de boot terug en komen uitgeput om 6u sochtends bij zonsopgang aan in onze tent.

Het feit dat ik met Maria reis betekend dat ik in 3 weken meer leer over Mexico dan in 2,5 maanden hiervoor als toerist heb gedaan. Het is ongetwijfeld 1 van de meest speciale dingen die ik tot nu toe op reis heb gezien. Vanuit Patzcuaro gaan we vrienden van haar opzoeken in Guadalajara en vervolgen we de reis naar de westkust van Mexico.