Cuba (1)

Bij thuiskomst was het oorspronkelijk plan om na bijna 6 maanden midden-Amerika nu naar Zuid-Amerika te vliegen. Op de bruiloft van Robert en Jennifer echter kwam Emiel met het idee om de nummer èèn van zijn lijst aan te doen…. Cuba. Ik grijp natuurlijk elk excuus aan om weer richting Mexico te gaan. Zogezegd vloog ik 29 september terug naar Cancun om de 30ste door te vliegen naar Havana, Cuba.

Cuba, het land waar volgens de kenners nu naartoe moet. Dit vanwege de versoepelde handels regels met de Verenigde Staten. Dit zal het land zodanig veranderen dat bedrijven als McDonalds en Starbucks zich kunnen gaan vestigen. De verandering is echter al eerder begonnen sinds Raul Castro de macht overnam van Fidel Castro. Sinds 2008 zijn langzaam regels veranderd zoals: aanschaf luxeproducten (dvd, computers, magnetron), gebruik mobiele telefoons, reizen buiten Cuba, koop en verkoop van huizen en auto’s en een grotere lijst van beroepen die zelfstandig uitgevoerd mogen worden.

Ondanks dit alles is Havana nog steeds een verbazingwekkende ervaring. Moderne Toyota’s en Geely’s naast Ford Fairlanes, Chevrolet Cadillacs en Mercury Monterreys. Hostels zijn nog niet doorgedrongen in de hotels staan vanwege het feit dat ze gerund worden door de staat voornamelijk bekend als erbarmelijk :-). Hierdoor verblijven we in Casa’s. Thuis bij mensen die een extra kamer hebben en deze verhuren. Het interieur deed me nog het meeste denken aan wat vroeger bij opa en oma in huis stond. En onmiskenbaar overal de ijzeren schommelstoelen. De eerste opgave blijkt geld halen. Behalve dat in pinautomaten alleen Visa geaccepteerd wordt hebben ze twee valuta’s in omloop. CUC (toeristen geld) en CUP (Cubaans geld). Het eerste zorgt ervoor dat Emiel een paar uur in de Cubaanse banken heeft doorgebracht (5x handtekening en èèn uur wachttijd zijn redelijk normaal) en het tweede maakt dat we elke dag wel een keer opgelicht worden en flink teveel betalen.

In Havana gaan we naar het Plaza de Revolutíon waar een mega plein met 4 baans weg (twee kanten op) Josè Marti, Camillo Cienfuegos en de grote Ernesto “Che” Guevarra eer aan doet. De 2de stop waar we toevallig langslopen is de Universiteit van Havana. Hier ontmoeten we twee professoren die ons rondleiden en uiteindelijk naar de bar brengen waar Fidel en Che samen gedronken hebben en waar de tonnen nog staan waar de wapens in gesmokkeld werden. Het drankje wat nog het meest doet denken aan een Mojito was voor Cubaanse maatstaven aan de dure kant maar as usual, alles is beter met locals. Uiteindelijk belanden we in Havana Vieja waar de Buena Vista Social club in veel bars en restaurants te horen is.

We checken voor de zekerheid bij het auto verhuur bedrijf of we de dag erna ons racemonster (Chinese Geely met waardeloze acceleratie en snelheid) op kunnen halen. Bleek dat reserveringen gemiddeld 15 dagen nodig hebben aangezien internet toegang niet op veel plekken aanwezig is. 2 dagen van te voren was dus iets te laat! Ondanks dit halen we hem èèn dag voor vertrek op en parkeren we hem in de rustige straat voor de Casa. Uiteraard niet zonder de lokale buurt patrouille èèn CUC gegeven te hebben zodat niemand aan de Geely durft te komen.

Na een oriënterende rit in voornamelijk èèn richtings verkeer wegen in Havana blijkt het verkeer voor een stad van 2,5 miljoen inwoners verrassend rustig. Buiten Havana blijkt bijna niemand te rijden. De Russen hebben wel een 4 baans snelweg van oost naar west gelegd die je 9 van de 10x deelt met slechts een paar andere auto’s. En is er naar Cubaanse gebruiken uiteraard een baan gereserveerd voor paardenkarren en fietsers. Al rijdend zie je bij elke afslag (veel zijn er niet) mensen staan die een stuk mee willen rijden. Dit omdat veel Cubanen geen auto hebben en interprovinciale bussen voornamelijk voor toeristen zijn. Tot nu toe rijden we ze allemaal voorbij tot we worden aangehouden door politie op een controlepunt. Een bus bleek defect en of we èèn van de passagiers mee wilde nemen naar Viñales. Natuurlijk had hij een betere route dan onze navigatie waarna we uitkwamen op de tabak plantage waar hij werkte. Als ‘beloning’ kregen we een gratis tour. Na de 5 minuten durende tour konden we natuurlijk sigaren kopen van de allerbeste kwaliteit. Enigszins geforceerd toch een paar gekocht en hoorde we later van andere toeristen precies hetzelfde verhaal. Nep politie en een sigaren farm, maar wel top kwaliteit sigaren :-)

Eenmaal aangekomen in Viñales vinden we (niet op aanraden van onze sigaren vriend) een Casa aan de rand van het dorp met uitzicht over de vallei. Casa Manzana waar je midden door de keuken, woonkamer en langs de master bedroom moet voor de buitenvlonder waar je kunt eten. Waar kippen, paarden en honden rondlopen en sochtends alle tours langs komen. Na een mega ontbijt gaan we ook opzoek in het centrum voor een hike. Ondanks het feit dat ze alleen om 9u en 13:30u vertrekken wordt er voor ons en een Frans stel een gids gebeld om rond 11u te vertrekken. Cubaanse flexibiliteit ten top. De dag erna met Amerikaanse Kristen en een Israëliër die ik vooral herinner omdat hij onderweg wilde stoppen voor suikerriet en kokosnoten op pad naar het strand en een mega muurschildering over de prehistorie. Het uitzichtpunt bovenop bleek niet erg geschikt voor slippers, maar dat maakt de overwinnings sigaar bovenop extra goed.

Na Viñales rijden we verder waar we onderweg drie dames meenemen die topografisch geen idee hebben waar ze naar toe moeten behalve “más ahí”, vrij vertaald verder daarheen. Ook de Cubaanse radio bevalt ze niet erg en dus wordt er via een mobiele telefoon speaker betere muziek aangezet. Na midden op de snelweg gestopt te zijn (rijden toch vrijwel geen auto’s) liften ze daar verder en gaan we naar Playa Larga wat aan de beroemde Isla de Bahia ligt, meer bekend als de Bay of Pigs. Na welkom geheten te zijn met een glas rum eten we direct aan de baai en snorkelen in het koperkleurige water. De dag erna gaan we mee op tour om te duiken. Voor Emiel een proefduik en voor mij met de krankzinnige Duitse Tom die later die nacht om 4u nog steeds hoorbaar is in het dorp. Na een uitleg van ongeveer 20 seconden en geen enkele controle of je gecertificeerd bent duiken we naar een onderwater ravijn, een wrak en zien we oa. barracuda’s en krabben. De rest van de middag in ligstoelen met Cubaanse pils en Duitse techno om wat bij te kleuren.

Met twee reisgenoten trekken we verder oostelijk naar de party stad van Cuba, Trinidad. Als stad niet erg bijzonder, maar elke avond zijn er verschillende bars met live Salsa, Afrikaanse en andere stylen. De eerste avond belanden we na enkele cocktails op straat bij een band voor Franse toeristen (bedankt Emiel ;-) ) en trekken snel door naar een Afrikaanse muziek & dans uitvoering om de avond te eindigen in de Casa de Musica waar oude mannetjes de onbetwiste Salsa koningen blijken te zijn.

Er is nog veel meer in Trinidad en nog gaan we uiteindelijk nog verder naar het oosten van Cuba, maar daarover later meer.