Roadtrip west Mexico

25 januari 2016 - Arequipa, Peru

We spenderen samen niet zo lang in Guadalajara aangezien we de dag erna naar de westkust willen. Uiteraard niet voor de lokale specialiteit geproefd te hebben; Torta Ahogada. Een soort verdronken broodje (ahogada) in tomatensaus. Klinkt niet al te best, maar was boven verwachting. Na een lange rit komen we aan in Sayulita. Een soort Amerikaanse enclave waar vaker aan Maria gevraagd wordt of ze spaans spreekt dan ik. Het is voornamelijk een strand stadje waar elk restaurant tacos met vis en garnalen aanbiedt. Veel verser ga je ze niet vinden. Met een naam als ¨The Amazing Hostel Sayulita¨ verwacht je nogal wat en deze keer werden ze verwachtingen zowaar beantwoord. Goeie kamer, service, zwembad en een halve Volkswagen bus voor de vakantie foto´s! Hoogtepunt moest een bezoek worden aan de Islas Marietas.

Als je op google zoekt naar ¨Hidden Beach Mexico¨ krijg je een pareltje te zien wat op het eiland te vinden is. De reden dat het hidden heet is omdat je zwemmend door een grot naar het strand moet komen. Na de tocht door de grot was het absoluut indrukwekkend, maar als je met 200 andere op het strand staat valt het toch een klein beetje tegen. De catamaran tocht ernaar toe echter had onbeperkt drinken, maaltijden, paddleboards, snorkelapparatuur en een glijbaan. Genoeg vermaak dus om de dag door te komen. En na genoeg Piña Coladas maakt het natuurlijk niet zoveel meer uit waar je op pad ben. Na Sayulita gaan we Puerto Vallarta, de meest bekende stad aan de Riviera Nayarit waar voornamelijk Amerikanen naartoe gaan. Wij liggen voornamelijk op het strand en eten aanzienlijk beter dan als ik alleen zou zijn. Ook in de afgelopen 2 weken volgens mij elke dag vis gegeten. Een uitstapje naar San Pancho naar een ander strand geeft een wat meer relaxter strandbeeld zonder tientallen mensen die je massages, kleding, sieraden of andere dingen willen verkopen. We zijn er met misschien 20 man op een groot strand waar de golven meters hoog zijn. Hier zien we de mooiste zondersondergang tot nu toe uiteraard gevolgd met een romantische maaltijd.

Aangezien Maria een auto heeft rijden we overal zelf naar toe. Nu vind ik in andere landen rijden altijd leuk, maar Mexico heeft wel enkele extremen. Zelfs in de lonely planet staat dat Mexicanen over het algemeen niet veel met regels op hebben. Op wegen waar je 50 mag wordt gerust 120 gereden en in een paar dagen zie je tientallen mensen door rood licht rijden. Aan de auto´s te zien gaat het hier ook wel eens mis, maar gelukkig komen we op enkele snelheidsheuvels na redelijk ongeschonden uit de strijd. We rijden de scenic route terug naar Guadalajara waar we twee lifters oppikken (normaler dan in Nederland aangezien de meeste wegen tolwegen zijn, hierdoor kun je de kosten delen) en vervolgen de weg naar Leon, de woonplaats van Maria. Met name bekend in Mexico vanwege de leer industrie en dus goedkope producten van leer. En blijkt dat we precies in het weekend zijn van het Festival del Globo, het grootste luchtballonnen festival in Amerika. Hier zullen we naartoe gaan, maar niet voor geheel naar Mexicaanse gebruiken ik de familie moet ontmoeten. We zijn tenslotte al 2,5 week samen. Moeders, zuster, oma en oom zie ik allemaal en word ik welkom geheten met traditionele Mexicaanse Pozole. Een soort basis soep waar je zelf de meeste ingredienten achteraf bij gooit. Ook volgen er diners met allerlei vrienden waar ik in een mix van twee talen gekeurd wordt.

Gelukkig so far so good en kunnen we de volgende dag samen naar het Festival del Globo. Zoals het met de meeste coole dingen is moet je om 5 uur opstaan om op tijd te komen aangezien de ballonnen vanaf 7 uur de lucht in gaan. Het is niet zozeer een festival als een groot weiland waar alle ballonnen omhoog gaan onder begeleiding van zenuwachtige Mexicaanse muziek. Als er echter meer dan 100 de lucht in gaan wordt het al gauw een aardig schouwspel. Tegen 10 uur is het meeste wel gebeurd en moeten we dezelfde dag op pad naar Toledo. Hier slapen we bij Ana Luz en Cacho samen met wat andere vrienden om het weekend daar door te brengen. Na de kennismaking en het eerste pilsje vertrekken we naar La Marquesa. Een plek midden in de natuur waar je behalve eten ook allerlei activiteiten kan doen. Na de nodige taco`s en tequila´s besluiten we het ziplinen maar over te slaan en te gaan paintballen. Blijkt maar weer dat paintball in elk land fun is en dat gek genoeg Mexico dezelfde regels hanteerd. Na thuis weer opgefrist te zijn gaat de volgende fles tequila open en gaan we uit eten in wat ik alleen maar kan beschrijven als een oer mexicaanse tent. Veel herrie, veel mensen, weinig plaats en 2 bands die tegelijk muziek maken tegen betaling. Het eten en gezelschap is echter zeer goed en kunnen we laat op de ochtend naar bed om de volgende dag weer vroeg op pad te gaan. Iets te uitbundig op de vorige avond en wat vermoeid van het volle programma slaan we het ochtendprogramma maar over en sluiten we smiddags weer aan. Hier gaan we op een ranch (soort elite dorp) bij vrienden langs voor Mexicaanse BBQ. Het huis bleek alleen in het weekend gebruikt te worden, maar was ongeveer 6x zo groot als mijn appartement. En dan nog 3 terras tuinen met zwembad en palmbomen. Ook voor BBQ in Mexico geld dat de mannen voornamelijk om de BBQ hangen en de vrouwen aan tafel zitten. Om mezelf van m´n beste kant te laten zien probeerde ik te helpen met de voorbereiding. Lente ui snijden is natuurlijk niet als te moeilijk. Helaas blijkt dat je in Mexico van een lente ui alleen het dikke witte gedeelte gebruikt en niet de groene bladeren. Ik gooide dus de verkeerde delen weg en werd dus al snel weggejaagd uit de keuken. Gekke Nederlander zullen we maar zeggen.

Na een geslaagd weekend rijden we samen naar Mexico stad voor de laatste dag samen. In een soort markthal eten we Sushi Burrito´s (kan het nog Mexicaanser) en relaxen we in het park. Maria moet weer terug aan het werk en ik ga na 6,5 maanden eindelijk midden Amerika verlaten en een stuk Zuid Amerika verkennen. Hier ga ik beginnen in een favoriet van een hoop mensen die ik ontmoet heb: Colombia.

Mexico verlaten doet natuurlijk wel een beetje pijn na 3 weken samen op pad geweest te zijn en een total ander soort vakantie gehad te hebben dan de afgelopen 6 maanden. We besluiten elkaar snel weer te zien in Lima, Peru terwijl ik zuidwaarts die kant op ga trekken. Na een vlucht van 4 uur, immigratie van 2 uur en een Taxi rit slaap ik vanavond in Bogota en kan ik beginnen om Zuid Amerika te verkennen.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Loes:
    27 januari 2016
    Ha Moppie,
    Ben je aan een inhaalrace bezig van je reisverhalen?
    Leuk, ik heb weer een heleboel nieuwe dingen gelezen. En wat een leuke foto's.
    Nog maar drie weken lief. Ik kijk er wel naar uit je weer te zien.
    Veel liefs.
  2. Marion:
    27 januari 2016
    Hoi Frank

    Zo te lezen kom je aan niets te kort, met lekker eten en drinken. Wat heb je al een hoop mensen ontmoet en veel gedaan en gezien.wat een mooie foto s. Wel jammer dat je Maria moest achter laten. Heel veel plezier nog en geniet nog van de laatste weken.
    Groeten peter en marion